با نگاه کلی به عملکرد دولتها در امر اشتغال زایی خواهیم یافت آمار بیکاران در کشور همیشه محسوس و نرخ بیکاری رو به افزایش می باشد. از طرف دیگر تقاضای کارفرمایان به استخدام نیروی کار همیشه موجود بوده است. پس حلقه گم شده این موضوع کجاست؟ بله قطعاً تخصص است. تخصص برگرفته از نظام آموزش یک کشور بوده و این مهم در کشور ما نادیده گرفته شده است.
یکی از نیازهای بازار پوشاک، تخصص طراحی لباس و الگو بوده و هست. نیازی که در کلیه کارگاه های تولیدی و کارخانه ها توسط کارفرمایان به دلیل نبود متخصص از خارج کشور تامین می شود. البته نه به صورت استخدام نیروی متخصص خارجی، که مشخص است توان پرداخت حقوق ارزی توسط کارفرمایان موجود نمی باشد.، بلکه با کپی محصولات خارجی. محصولاتی که نه ارتباطی به فرهنگ و مذهب ما دارد و نه از لحاظ اصول آنتروپی و الگو متناسب با ابعاد بدن ایرانیان است.
سایز بندی مناسب، تکنیکها و روش های تولید از لحاظ فنی و اصول هنری و زیبایی شناسی از مواردی است که تنها از طریق آموزش صحیح و مستمر در فرد علاقه مند نهادینه می شود. هنر صنعت مد و پوشاک همواره نیازمند متخصصان خبره آشنا با حوزه های تخصصی فرهنگی، اجتماعی و هنری بوده که با علم فنی تولید و دوخت بتوانند به ارتقای این حوزه کمک نمایند.
زمانی می توان یک طراح لباس را به عنوان یک متخصص محسوب نمود که با مجموعه ای از اصول میان رشته ای و با دانش روز فنی اقدام به طراحی نماید و بداند تنها کشیدن یک لباس بر روی کاغذ وظیفه او نیست و برای به ثمر رساندن ایده خود لباس آماده و دارای الگوی استاندارد را به کار فرما ارائه دهد.